دلشوره

دلشوره ای دارم به وسعت اقیانوس ها .

اندوه بیشماری از ادم ها

ودراین کره خاکی اشکهایی ریخته ام به پای پیمانها

اکنون هوای شهر قلبم سرخ است

از خون جگرم که صد پاره است

و اه کشیدن های سینه سوز از بدعهدی ادم ها

من از هیچ اسمانی ندیدم  بارش بارانی که برای مرحم زخم تنم باشد

و رویش گلهای بهاری که برای جبران مافات محبت های باشد